Po ponad roku pracy mam wrażenie, że już tak w pełni osiadłam w „dorosłym życiu”, co rozumiem jako życie, gdzie chodzę codziennie do pracy, mam obowiązki domowe, muszę wziąć urlop jeśli chcę gdzieś pojechać, ten urlop nie jest nieskończony, jestem odpowiedzialna za jakieś projekty, muszę kontrolować swoje wydatki, żeby starczyło na wszystko, co potrzebne i tak dalej… Myślę, że każdy z nas może mieć zupełnie inną wizję dorosłego życia, ale moja wygląda właśnie tak.
When I was in school, I dreamed of being an adult, because it seemed to me that then it would be EASIER. At that time, I thought that school was taking up a lot of my free time, because after all, there was homework, tests, midterms, and other exams, and it all had to be combined. I was convinced that once I finished school and college, I would finally have plenty of free time because I wouldn’t have homework or tests. Well, I was wrong, because I didn’t take into account the fatigue after work or the days when you have to stay longer at work, the laundry that has to be put in, the shopping that has to be done, the apartment that has to be cleaned, and the dinner that has to be cooked. My boyfriend would say c’est la vie.
Jak byłam w szkole, marzyłam o tym, żeby być dorosłą, bo wydawało mi się, że wtedy będzie ŁATWIEJ. W tamtym momencie uważałam, że szkoła zabiera mi dużo czasu, bo przecież są zadania domowe, sprawdziany, kartkówki i inne egzaminy i to trzeba wszystko połączyć. Byłam przekonana, że jak już skończę szkołę i studia, to w końcu będę miała mnóstwo wolnego czasu, bo nie będę miała zadań domowych i sprawdzianów. No cóż, przeliczyłam się trochę, bo nie wzięłam pod uwagę zmęczenia po pracy, czy dni kiedy trzeba zostać dłużej, prania, które trzeba wstawić, zakupów, które trzeba zrobić, mieszkania, które trzeba posprzątać i obiadu, który trzeba ugotować. Jakby to powiedział mój chłopak c’est la vie.
Nevertheless, there is one thing I have been looking forward to and that is inviting friends over, meeting people in general. When I was a little girl, my parents would often go out somewhere with their friends or invite them over, and I loved it. I always imagined that I would do that too! And that’s what I do now 😊
I have a lot of fun inviting friends over for dinner, or for brunch on the weekend, or for coffee and cake! I always think then that this is the mini dream I've been waiting for and wanted to realize in my "adult life".
And for you, what did it look like? As children, did you also have any ideas/expectations of adult life? And did they fit into reality? Let me know in the comments!
Niemniej jednak, jest jedna rzecz, na którą czekałam i jest nią zapraszanie znajomych, ogólnie spotykanie się z ludźmi. Kiedy byłam mała, moi rodzice często wychodzili gdzieś ze znajomymi albo zapraszali ich do siebie i bardzo mi się to podobało. Zawsze sobie wyobrażałam, że też będę tak robić! I tak też robię 😊
Ogromną frajdę sprawia mi zapraszanie przyjaciół na kolację, czy na brunch w weekend, czy na kawę i ciasto! Zawsze sobie wtedy myślę, że to jest to mini marzenie, na które czekałam i które chciałam zrealizować w „dorosłym życiu”.
A u was jak to wyglądało? Czy jako dzieci też mieliście jakieś wyobrażenia / oczekiwania wobec dorosłego życia? I czy wpisały się one w rzeczywistość? Dajcie znać w komentarzu!
