Saturday, September 26, 2020

Q&A for six months!

Today's blogpost is divided into two parts – first one is in English, the second one is in Polish. I hope that's gonna make it easier to read the whole text :)

Dzisiejszy post jest podzielony na dwie części  pierwsza jest po angielsku, druga po polsku, znajduje się poniżej. Mam nadzieję, że to ułatwi wam lekturę :) 

1. What’s the most difficult thing in blogging?
Maybe the systematic way of working – to have content on time and not making it on Friday evening. And also creating ideas for new blogposts, sometimes I feel like I have nothing to say but I’m working on it and helping myself with a list of topics that I can mention on my blog.

2. When do you feel the most productive?
I think that I have my highest productivity after my first coffee so it’s at about 11AM. This is the moment when I try to make all of the stuff which I have to concentrate on.

3. Do you think that your studies will be helpful and useful for your job in the future? Or your job will be totally different and will have nothing in common with your studies?
Well it depends – if I work in a chemical laboratory, the knowledge I get on studies will be necessary for me to get this job. But if I work in a café or in gastronomy in general, this chemical knowledge won’t be very important for me.

4. What was your favorite subject in the high school?
Definitelly biology! Especially when we learned about human body and all the processes in organs. It was so intriguing for me that we learned about those processes separately because I knew that they all happen simulatively. Apart from that our teacher always gave us some nice interesting facts about nature and it inspired me to search more on my own and get to know other facts that we would never think about.

5. What books do you recommend for autumn evenings?
While thinking about this question I decided to give you three recommendations. First one is The Shadow of Wind, which I read two years ago, but I still keep it in my mind and treat it as a book which changes your mind and heart. Barcelona can hide a lot of mysteries, which we can discover with the main character and find the truth. The second book I would like to share are the Tom Hanks’s Stories that I’ve read a year ago – light and nice book for cosy evenings. And the last one I’m gonna show you is my favorite book from my childhood, which is called Harriet and the cherry pie. It’s a very beautiful story about little girl and her adventures in the bakery. There are also some nice recipes to try, perfect for the autumn weather.

6. Who was the best teacher you have had and why?
It was a choreographer who prepared me for my final exam and performance in the ballet school. She showed me that I was much stronger than I had thought and I had a lot of energy in my bones, I just needed to wake it up and let it flow in my body. I will never forget that day when I was on the stage dancing and showing myself my inner power.

7. How to meet other people and create new relationships?
Well, I’m going to share with you my experience – I’m a talkative person so basically I always strat a conversation. I love those small talks in restaurants with waitresses or in coffee shops with baristas so I would recommend doing the same. Also it’s a good idea to meet people on events like concerts, workshops or food festivals where people have something in common with us. You can ask somebody if the concert was nice, or what they decided to eat and in which foodtruck or what they recommend to see in the museum after exhibitions. It’s about overcoming this fear of making the first step and saying hi, then everything becomes easy!

8. What would you say to yourself 5 years ago?
I think that I would say to myself that everything is for people so no matter what I would like to do, it only depends on me if I want to do it or not. Also I was (and I still am) a person who stresses a lot so I would say that I need to work on a method to relax and calm down so I can manage every single stressful situation. And the last thing would be to change the word must into want and can.
`

9. Why did you create this blog?
The idea of it came to me while being on Erasmus  at that moment I already had a small group on Facebook called PosiTVty where I was sharing some texts but only in Polish. On Erasmus I met a lot of international people but I couldn’t share with them those texts as they didn’t speak Polish. I had two options - translate everything that I had posted in the group and start to write also in English or create a new place where I would write in both languages. Finally, as you may remember, I created this blog on the 21st of March, the first day of spring!

10. How do you think the virus will reshape tomorrow’s world?

I think that we will become more conscious about our life, plans and future. This situation showed us the instability of everything around us and how it can change really fast for 180 degrees. Also I think that everybody has noticed that free time depends on us and not on how full our schedule is. For those couple of months when we were at home, we still didn’t have enough time to do some stuff that must have been done in the house. Everybody had a great lesson about productivity and letting go. And the last thing is relationships and loneliness – people who live alone realized that having another person in life or just seeing friends is important and sometimes necessary to stay positive and people who live in relationship sometimes need to have a moment just for themselves and stay alone. Everything needs to be balanced.

11. Which person inspires you the most?
This question made me think for a long time. I don’t have just one person who inspires me but a little bit more. What’s interesting, all of those people are women. Women who are strong and no matter what’s going on in their life, they always manage with every obstacle. They create, they build their own business, they share their strengths and they teach others showing their experiences. Most of them are my friends so I can be very close to them and get inspired literally immediately. Thanks to them I build my self-confidence, I work on my weaknesses and turn them into my strengths, I start to believe in myself and fight with the fear of not being enough. Those women help me to become a better person.

12. What was the happiest time/moment in your life (so far) and why?
I think that the happiest moment in my life was when during a party for my eighteenth birthday my sister showed us a little movie made for this special occasion. I had tears of joy in my eyes. It was much more than just beautiful and I still watch it from time to time.

13. What’s the common points that your besties have?
Most of them are introverts, while I am really energetic and extrovert person. They usually help me to calm down and to have distance between me and my problems. And also all of them are my partners in the kitchen because we always cook together! Or I cook for them.

14. What kind of content do you want to make and share? What’s the mission of your content?
Basically I would like to inspire others, to create a place where you can find whatever you like – some nice recipes for every single meal, some ideas for interiors, decorations, some chit-chat talks about everyday life but also some important and more difficult topics. I would like to be a good partner for your coffee break and give you something interesting, inspiring, and making you think but not in a way that you feel depressed, unhappy or exhausted. Simply I would like to inspire you with what I’m inspired by.

15. What’s your favorite way to relax?
My favorite way to relax is baking or cooking in general, it always makes me feel really calm and relaxed. Also last Sunday I participated in a workshop of calligraphy writing and it made me feel like I was meditating. The third and I think the best way for me to relax is spending time with my friends!

16. If you could be any animal which would it be and why?
I think that I would be a cat, the black one with white socks. I am a huge cat lover and maybe that’s why I would be one of them. They are mysterious and not so easy to understand, sometimes they act in totally different ways that we expect them to. They are really interesting to me!

17. Would you rather travel back in time or see the future?
That’s a very nice question! Maybe travel back in time as I’m quite a sentimental person. I would love to go back to some situations to feel it once again. Or maybe more than just once. I think that if I could see the future, I wouldn’t have this surprise what the coming day can bring to my life because I would already know it so traveling back in time seems more interesting to me.

Thank you very much for asking me those questions! It was a great fun for me to answer them and I hope you also had fun while reading it :)

1. Co się dla Ciebie okazało najtrudniejsze w blogowaniu?
Najtrudniejsza była systematyczność i wypracowanie metody tworzenia, by nie robić tego na siłę. Czasami doskwiera mi też brak weny i taka myśl, że nie mam nic do opowiedzenia, ale z tym staram się walczyć i pomagać sobie awaryjną listą tematów do podjęcia.

2. O jakiej porze dnia jesteś najbardziej produktywna?

Najbardziej produktywnym momentem w ciągu dnia jest chwila po wypiciu kawy, czyli po 11:00. Wtedy zazwyczaj zabieram się za te rzeczy, które wymagają ode mnie najwięcej skupienia.

3. Czy myślisz, że wiedza, którą teraz otrzymujesz na studiach przyda Ci się w przyszłości lub w przyszłym zawodzie? Czy może okaże się, że będziesz robić coś zupełnie innego?

To jest bardzo ciekawe pytanie, bo mam wiele wizji swojej przyszłości. Jeśli postanowię pracować w laboratorium chemicznym, to wiedza ze studiów będzie wręcz niezbędna. Jednak w moich myślach jest jeszcze pomysł na otwarcie własnej kawiarni, a w tym przypadku to, czego się uczę na studiach zupełnie mi się nie przyda, bo technologia chemiczna ma raczej mało wspólnego z pieczeniem ciast czy gotowaniem owsianki.

4. Jaki był twój ulubiony przedmiot w liceum?
Moim ulubionym przedmiotem była biologia, zwłaszcza gdy zaczęliśmy omawiać tematy związane z człowiekiem i jego anatomią – fascynowało mnie to, że opisywaliśmy procesy każdego z układów oddzielnie, a przecież w organizmie dzieją się one symultanicznie. Poza tym, nasza nauczycielka zazwyczaj zaskakiwała nas jakimiś ciekawostkami ze świata natury, co zawsze mnie intrygowało i inspirowało do odkrywania jeszcze większej ilości przyrodniczych niespodzianek.

5. Jakie książki polecasz na jesienne wieczory?

Zastanawiając się nad tym pytaniem, doszłam do wniosku, że zaproponuję książki trzech kategorii. Na pierwszy ogień idzie Cień Wiatru, czyli książka, którą przeczytałam dwa lata temu, a którą nadal mam zapisaną w pamięci jako jedną z tych, które pozostawiają po sobie ślad w charakterze czytelnika. Barcelona skrywa w sobie wiele tajemnic, które można odkryć wraz z głównym bohaterem Danielem. Druga książka to zbiór opowiadań, które przeczytałam rok temu, autorstwa Toma Hanksa – dla mnie była to przyjemna lektura, dająca mi chwilę na zatrzymanie się i zastanowienie. Idealnie nadaje się do wieczorów pod kocykiem z wielkim kubkiem gorącej herbaty czy czekolady. Ostatnią książkę polecam z sentymentu – Cukiernia pod pierożkiem z wiśniami to książka mojego dzieciństwa. Piękna historia jest okraszona niezwykłymi ilustracjami, a do tego można znaleźć tam przepisy na parę pyszności idealnie nadających się na niedzielne jesienne popołudnie.

6. Kto był Twoim najlepszym nauczycielem i dlaczego?
Moim najlepszym nauczycielem była choreografka przygotowująca mnie do dyplomu w szkole baletowej – pomogła mi przygotować się do występu i pokazała mi, że drzemie we mnie niewyobrażalna siła i energia, które wystarczy tylko obudzić i pozwolić działać. Nigdy nie zapomnę tego dnia, kiedy na scenie sama sobie pokazałam, jak wiele potrafię.

7. Jak poznawać nowych ludzi?
Odpowiem z własnego doświadczenia – najlepiej jest zagadywać. Ja tak robię w kawiarniach, zwłaszcza wtedy, gdy kelnerka lub barista pytają, czy smakuje mi ciasto, czy kawa jest dobra i tak dalej. Można też iść na różne wydarzenia, na których możemy spotkać osoby z podobnymi zainteresowaniami. W takich sytuacjach mamy już gotowy temat do rozmowy – można zapytać o wrażenia po koncercie czy spektaklu, o ulubiony obraz po obejściu wystawy w muzeum, czy o ulubioną literkę po warsztatach z kaligrafii. W sumie najważniejsze jest to, żeby się przełamać i zagadać, a rozmowa sama się potoczy. Inną opcją jest internet, ale ja jestem wyznawczynią klasyki i spotkań w realu.

8. Co powiedziałabyś sobie sprzed 5 lat?
Myślę, że przede wszystkim powiedziałabym sobie, że wszystko jest dla ludzi, niezależnie od dziedziny życia, o jakiej bym pomyślała. Z tego, co pamiętam, byłam (i czasem nadal jestem) mocno stresującą się osobą, więc powiedziałabym sobie, że muszę wypracować metodę, która pomoże mi w trudnych sytuacjach uspokoić emocje. I na pewno powiedziałabym sobie, że mogę odpuścić i odetchnąć, i powinnam zamienić muszę na chcę i mogę.



9. Dlaczego postanowiłaś stworzyć bloga?
Pomysł na bloga urodził się, kiedy byłam na Erasmusie – już wtedy miałam na Facebooku małą grupę, która nazywała się
PosiTVty, gdzie publikowałam krótkie teksty dwa razy w tygodniu, jednak tam publikowałam tylko po polsku. Nie mogłam dodawać do grupy anglojęzycznych osób, które poznawałam. Wiedziałam, że musiałabym zacząć pisać wszystko także po angielsku i przetłumaczyć wcześniejsze posty albo stworzyć coś nowego – stronę, grupę, bloga (?), na którym od początku byłyby też teksty po angielsku. Ostatecznie, wraz z pierwszym dniem wiosny, utworzyłam tego bloga, gdzie każdy bez względu na język może przeczytać to, co wrzucam i czym się dzielę.

10. Jak myślisz, co zmieni wirus w nowej rzeczywistości?
Myślę, że staniemy się bardziej świadomi tego, co się dzieje dookoła nas. Ta sytuacja pokazała niestabilność i niepewność naszych planów, że wszystko może się zmienić o 180 stopni w jedną chwilę. Myślę też, że każdy doszedł do wniosku, że ilość wolnego czasu zależy od nas, a nie od tego, jak bardzo mamy zapełniony grafik. Podczas tych paru miesięcy spędzonych w domu nadal nie zrobiliśmy czegoś, co miało być zrobione i skończone. Każdy z nas odbył swoją lekcję produktywności i odpuszczania. Ostatnia rzecz, o której myślę, to relacje i samotność – ci, którzy żyją samotnie zauważyli, że mimo wszystko potrzebują bliskości drugiej osoby albo po prostu towarzystwa. Z kolei ci, którzy żyją na co dzień z drugą osobą zdali sobie sprawę z tego, jak ważna jest też przestrzeń prywatna i chwila dla samego siebie. Każdy potrzebuje balansu.

11. Kto najbardziej Ciebie inspiruje?
Odpowiedź na to pytanie zajęła mi dużo czasu, bo nie wiedziałam, jak do niej podejść. Doszłam do wniosku, że tak naprawdę nie mam jednej osoby, która mnie inspiruje, mam ich trochę więcej. Co ciekawe, są to same kobiety. Kobiety, które są silne i niezależnie od tego, co się dzieje w ich życiu potrafią poradzić sobie z każdą przeszkodą. Tworzą, działają, budują swoje marki czy biznesy, dzielą się swoimi mocnymi strunami i uczą przez swoje doświadczenie. Większość z nich znam osobiście, więc mogę czerpać i inspirować się niemal codziennie. Dzięki nim sama buduję swoją pewność siebie, pracuję nad słabościami i zmieniam je w swoje mocne strony, zaczynam wierzyć w siebie i walczyć ze strachem, że nie jestem wystarczająco dobra. Wszystkie te kobiety pomagają mi stawać się lepszą i silniejszą osobą.

12. Kiedy czułaś się najbardziej szczęśliwa? Czy był taki moment w Twoim życiu?
Myślę, że takim momentem były moje osiemnaste urodziny, kiedy podczas imprezy moja siostra pokazała nam filmik, który specjalnie stworzyła na tę okazję. Miałam w oczach łzy wzruszenia. Brakowało mi słów by opisać to, co czułam w tamtym momencie. Nadal lubię wracać do tego filmiku i oglądać go od czasu do czasu – zawsze ze łzami w oczach i uśmiechem na twarzy.

13. J
akie są cechy wspólne twoich najlepszych przyjaciół?
Większość z nich jest introwertykami, jako że ja jestem ekstrawertyczną i bardzo energiczną osobą. Często pomagają mi uspokoić buzujące we mnie emocje i złapać dystans do świata i moich problemów. I oczywiście wszyscy są towarzyszami moich kuchennych eksperymentów, bo zawsze z nimi gotuję! Albo ja gotuję dla nich. 

14. Co chciałabyś zamieszczać na swoim blogu? Jaka jest jego misja?
Generalnie chciałabym inspirować innych, stworzyć przestrzeń, gdzie każdy znajdzie coś dla siebie – trochę przepisów na różne pyszności, trochę inspiracji na wnętrza, czy dekoracje, trochę luźnych rozmów i trochę tych bardziej poważnych na istotne tematy. Chciałabym być towarzyszem porannej czy popołudniowej kawy i zaproponować coś ciekawego, inspirującego i zachęcić do refleksji, ale bez przygniatania jakimś trudnym tematem, po którym czytelnik zapada się w smutek, żal, czy czuje zmęczenie. Chcę dzielić się tym, co mnie samą inspiruje, po prostu.

15. Jaka jest Twoja ulubiona forma relaksu?
Na pewno jest nią gotowanie i pieczenie, bo to zawsze sprawia, że mogę się oderwać od rzeczy zaprzątających mi umysł i skupić się na czymś innym. W zeszłą niedzielę brałam udział w warsztatach z kaligrafii i te cztery godziny ręcznego pisania i skupienia sprawiły, że czułam się tak, jakbym medytowała. Trzecia rzecz, to po prostu spotkania z przyjaciółmi, na których zawsze zostawiam codzienność, prace i obowiązki za sobą, i pozwalam mojemu umysłowi zrelaksować się!

16. Gdybyś była zwierzęciem, to jakim byś była i dlaczego?

Myślę, że byłabym czarnym kotem z białymi skarpetkami. Jestem ogromną kociarą i chyba dlatego chciałabym być właśnie nim. Koty zawsze wydawały mi się takie tajemnicze, chodzące swoimi drogami, zupełnie nieoczywiste i czasem reagujące w sposób, którego byśmy się w ogóle nie spodziewali.

17. Wolałabyś wrócić do przeszłości czy zobaczyć przyszłość?
To jest bardzo ciekawe pytanie! Chyba wolałabym wrócić do przeszłości, jako że jestem sentymentalistką i lubię wracać do tego, co było, żeby móc poczuć i przeżyć to wszystko jeszcze raz. Albo więcej razy. Gdybym zobaczyła przyszłość, nie miałabym niespodzianki z tego, co przyniesie mi nowy dzień, bo wszystko już bym wiedziała. Dlatego podróż do przeszłości bardziej mi odpowiada.

Dziękuję wam za zadanie mi tych ciekawych pytań! świetnie się bawiłam odpowiadając na każde z nich, mam nadzieję, że wy też czytając tego posta.

with love
Basia

Saturday, September 19, 2020

Being sentimental


I’m a quite sentimental person, I love going back to what I experienced some time ago, remembering some events or throwing back to the past while reading my journals. Sometimes I laugh, sometimes I have tears in my eyes and sometimes I’m really sad seeing that it’s not like this anymore.

Z natury jestem dość sentymentalną osobą, lubię wracać do tego co było, wspominać jakieś wydarzenia, cofać się w czasie czytając moje dzienniki. Czasami taki powrót do przeszłości wiązał się ze śmiechem, czasami ze wzruszeniem, a czasami z niemiłym uczuciem zawodu, że teraz już tak nie jest.

Recently I had a throwback to my life on Erasmus and I was comparing it to what I have now. I saw only differences which made me feel sad because I was feeling like at that time my life was better than it is right now. On the one hand I knew that comparing those two situations didn’t have any sense but on the other hand I felt more and more unhappy.

Ostatnio miałam taki czas, że ciągle myślałam o tym, co przeżywałam rok temu na Erasmusie i porównywałam to do sytuacji, którą mam teraz. Ciągle szukałam jakiś różnic i tylko utwierdzałam samą siebie w przekonaniu, że wtedy było lepiej, a teraz jest gorzej. Z jednej strony wiedziałam, że takie porównywanie nie ma sensu, ale z drugiej zagłębiałam się w tym uczuciu smutku i przygnębienia.


I think that I’m not the only one who has these moments in life, and maybe some of you can match your feelings with mine. When I have this kind of sadness I always try to resolve the problem with a talk to somebody else who can have a different point of view. This time I also talked to some people and so I heard a lot of beautiful things that I want to share with you guys.

Myślę, że nie jestem jedyną osobą, która miewa takie chwile, i może wśród Was też są osoby, które mają tak samo. Ja w takich momentach zazwyczaj rozmawiam z kimś, co często pomaga mi w zobaczeniu danej sytuacji czy problemu z innej perspektywy. Tak też było i tym razem, dlatego postanowiłam podzielić się z Wami tym, co usłyszałam od innych.

First of all, comparing our life in the past and now actually doesn’t make any sense because in every single moment we were surrounded by different circumstances, so it’s quite difficult to compare two totally different things, even though it’s still the same life.

Przede wszystkim porównywanie życia w przeszłości i teraz nie ma sensu, bo każdy moment naszego życia charakteryzował się innymi okolicznościami, trudno jest więc porównywać coś, co jest zupełnie inne, nawet jeśli to jest cały czas to samo życie.


Second thing is a different point of view – instead of thinking about what we had in the past that we don’t have right now, we can think about the richness of memories we already have in our heart and in our mind. Then instead of sadness we will feel gratefulness for what we have experienced, seen, felt and gotten to know.

Druga rzecz to spojrzenie z innej perspektywy – zamiast zastanawiać się nad tym co było kiedyś i czego już teraz nie ma, pomyśleć o tym, jakie mamy bogactwo wspomnień, ile pięknych chwil czy kadrów z danej sytuacji jest w naszym sercu i głowie. Wtedy zamiast smutku pojawi się wdzięczność i radość z tego, co udało nam się przeżyć, zobaczyć, poczuć i poznać.


My mom is always saying that I’m very lucky with what I have already experienced and what memories I have in my heart. She’s right, because memories are actually very valuable and sometimes we forget about how precious they are.

Moja mama zawsze mi powtarza, że jestem szczęściarą, skoro mogę wracać do tak niesamowitych momentów w moim życiu, mogę przypominać sobie piękne chwile spędzone z niezwykłymi ludźmi. I ma rację, bo wspomnienia mają ogromną wartość, o której czasem możemy zapomnieć.


With this beautiful warm feeling, positive energy also comes to our heart and this kind of curiosity about what's going to happen in our life – every single day can be an opportunity to create new memories. It can be a smell of fresh coffee in the morning or fresh air which comes into our room, maybe the first colourful leaf, a sign of coming autumn or a smile of a beloved one. There’s an infinity of opportunities like that and as we are the creators of those unforgettable moments, it depends on us which moment we would like to keep in our heart.

Wraz z tym rozlewającym się ciepłem przychodzi pozytywna energia i taka ciekawość, co jeszcze może nas spotkać – każdy dzień może być okazją do kreowania nowych wspomnień. Może to zapach kawy o poranku albo świeży powiew rześkiego powietrza po otwarciu okna, może pierwszy kolorowy liść, który będzie oznaką jesieni albo uśmiech bliskiej nam osoby. Możliwości jest nieskończenie wiele, a jako że sami jesteśmy twórcami tych momentów wartych zapamiętania, to od nas zależy, jaka chwila zostanie z nami na dłużej.

with love
Basia

P.S. All those photos are taken by my older sis, here you can find her instagram to see more.


Saturday, September 12, 2020

What I eat in a day - a day in a work edition

While thinking about the new blogpost I realized I didn’t post anything about food recently! That’s why today I’m sharing with you another post of what I eat in a day series, this time it’s a day in the work edition!

Zastanawiając się nad kolejnym postem, doszłam do wniosku, że dawno nie pojawiła się żadna inspiracja kulinarna, dlatego dzisiaj postanowiłam podzielić się z Wami tym, co jem w ciągu dnia, gdy idę do pracy.

Breakfast

granola with coconut yoghurt

That day I was going to work at 12PM so I had time in the morning to prepare more special breakfast. As it’s almost autumn season I decided to caramelize plums with some oats – such a delish start of the day!

You will need:
- one plum
- 2 tbsp of oats
- ½ tbsp of poppy seeds
- coconut yoghurt or whichever you have in your fridge
- ½ tbsp of peanut butter
- 1 tsp of honey or another sweetener
- 1 tsp of coconut flakes and black seeds for decoration

I cut the plum into small and tiny slices, put it on a pan and warm it up on medium heat with a little bit of water. When it starts to boil, I put honey and mix it all together, then when the water evaporates I add honey and mix it once again. Then I put it in the bowl, add yoghurt, decorate and add peanut butter on top. That’s it!

When it comes to days when my morning is a little bit faster I prepare an overnight oatmeal in the evening the day before. I put everything in a jar – oats, milk and/or yoghurt, some fruits, seeds and sometimes peanut butter – mix it all together and close it with a lid. The next day I just grab my jar and eat it like this. So if you need to hurry up in the morning and you don’t have enough time to prepare the breakfast, this solution is the best for you!

Śniadanie

granola z jogurtem kokosowym

Tego dnia szłam do pracy na 12:00, więc miałam rano czas, by zrobić sobie trochę bardziej wyszukane śniadanie. Jako że już można poczuć zbliżającą się jesień, postanowiłam skarmelizować na patelni kawałki śliwki i dorzucić do niej płatki owsiane – to był pyszny poranek!

Składniki:
- jedna śliwka
- 2 łyżki płatków owsianych
- ½ łyżki maku
- jogurt kokosowy, albo jakikolwiek jaki macie
- ½ łyżki masła orzechowego
- 1 łyżeczka miodu lub innego słodzidła
- łyżeczka czarnuszki i wiórków kokosowych do posypania

Śliwkę kroimy na plasterki, wrzucamy na patelnię, dodajemy trochę gorącej wody i gdy zacznie wrzeć, dodajemy słodzidło, mieszamy. Gdy woda wyparuje, dodajemy płatki owsiane i mak, mieszamy, żeby płatki oblepiły śliwki, prażymy jeszcze około minutę. Przekładamy wszystko do miski, dodajemy jogurt i masło orzechowe. Na koniec dekorujemy czarnuszką i wiórkami kokosowymi. Smacznego!

Jeśli chodzi o śniadania, gdy idę do pracy na wcześniejszą godzinę i wiem, że nie mam czasu rano, to wtedy poprzedniego dnia wieczorem przygotowuję „nocną owsiankę”, czyli
overnight oatmeal – do słoiczka wrzucam wszystkie składniki na owsiankę, zalewam zimnym mlekiem roślinnym (czasem dodaję też jogurt), zakręcam wieczko i wkładam do lodówki lub stawiam przy oknie. Rano tylko odkręcam słoik i zajadam ze smakiem! Jeśli więc nie macie zbyt wiele czasu rano i potrzebujecie śniadania na szybko, to polecam Wam to rozwiązanie.

Lunch 

a salad

When I go to work , my lunch is basically a mix of left overs from the fridge with some fresh veggies. That day I had a salad with already cooked broad beans mixed with iceberg lettuce, tomato, cucumber, fresh chive and dill and blueberries on top. Sometimes I use already cooked pasta prepared for dinner or fried veggies. I really love this kind of salads, it helps not to waste the food and actually gives an opportunity to discover new flavours with the same ingredients! I wrote about it more in this blogpost with 4 ideas for lunches.

The thing that can help you to make lunches to work is meal prep which is basically a preparation of ingredients for meals. You can chop some veggies, prepare sauces, cook pasta or rice and put everything in a fridge in boxes. Then, during the whole week, you can mix everything together in different variation. It really helps to make lunch or dinner, especially if you spend most of the time out of home.

Lunch

sałatka

Gdy idę do pracy, moim lunchem często jest sałatka skomponowana na szybko z resztek, które znalazłam w lodówce, i ze świeżych warzyw. Tym razem miałam sałatkę z wcześniej ugotowanym bobem, do tego sałata lodowa, pomidor, ogórek małosolny, szczypiorek, koperek i borówki. Czasem wykorzystuję ugotowany na obiad makaron albo podsmażone warzywa. Uwielbiam sałatki z resztek nie tylko ze względu na łatwość i szybkość przygotowania, ale też dlatego, że można odkrywać nowe połączenia smakowe, o czym pisałam również tutaj, w poście o czterech przepisach na lunch.

Dużym ułatwieniem w przygotowywaniu posiłków do pracy czy szkoły, jest też tak zwany meal prep, czyli przygotowywanie posiłków lub składników wcześniej – ugotowanie makaronu lub kaszy w niedzielę wieczorem, tak by móc to wykorzystać w kolejnych dniach, pokrojenie warzyw i podsmażenie lub upieczenie części produktów, czy nawet przygotowanie sosu. W ten sposób można ułatwić sobie gotowanie w ciągu tygodnia, zwłaszcza jeśli spędzamy poza domem większość czasu.

Snack 

a sandwich with veggie paste and a plum

I always take something else, just in case I’m hungry but still at work. That day I took a sandwich with a veggie paste made with chickpea and black seeds and garlic, and also I took a plum. Sometimes I take a sandwich with veggies only, sometimes it’s a slice of my favourite millet cake (recipe here!), if I have it at home, and sometime sit’s just a salad that I had fro lunch but made in a different way.

Przekąska 

kanapka z pastą warzywną i śliwka

Zawsze zabieram ze sobą coś dodatkowego, małego, gdybym zgłodniała będąc jeszcze w pracy. Tym razem zabrałam kanapkę z pastą warzywną z ciecierzycy, czarnuszki i czosnku, i do tego śliwkę. Czasem jest to kanapka z warzywami, czasem kawałek jagielnika (tutaj przepis!), jeśli akurat mam w domu, a czasem lekko zmodyfikowana wersja sałatki, którą miałam na lunch.

As you can see, in this blogpost you can’t find a real recipe but I hope that you could find something inspiring and something that will help you to make some good meals for a day at work or school!

If you’re looking for more, check out those blogposts – another one from what I eat in a day series, or maybe those about breakfasts and lunches. Hope you’ll like it!

W tym poście nie ma klasycznych przepisów z proporcjami składników i dokładną instrukcją przygotowania, ale mam nadzieję, że zaczerpnęliście garść inspiracji na posiłki do pracy czy szkoły!

A jeśli szukacie więcej przepisów, to zerknijcie tutaj, do pierwszego posta z serii co jem w ciągu dnia, a także do tych dwóch, o śniadaniach i lunchach.


with love
Basia

Saturday, September 5, 2020

Taking a breath




First days of September welcomed me with cold mornings, sound of rain hitting my window and a more grey than blue sky. Vacations are over so I decided to stop for a while and reflect how they were. While thinking about those last two months I asked myself if I had had time to relax and recharge myself for the next weeks, projects and plans. Well, it turned out that this question wasn’t so easy to be answered, because what is relax actually? Lying on bed for the whole day or hiking in the mountains? Sleeping until afternoon or waking up early and having a slow morning with coffee on balcony? As you can see, relax has more than just one definition and actually everybody can treat it in a different way. 

Pierwsze dni września przywitały mnie chłodnymi porankami, stukaniem kropel deszczu o szybę i niebem bardziej szarym niż niebieskim. Wakacje się skończyły, więc postanowiłam zatrzymać się na chwilę i zastanowić nad tym, jak wyglądały.
Rozmyślając o minionych dwóch miesiącach, zadałam sobie pytanie, czy odpoczęłam, czy się zregenerowałam i zebrałam siły na dalszą pracę, projekty, plany. Okazało się, że to pytanie wcale nie jest takie łatwe, bo czym jest odpoczynek? Leżeniem na plaży czy spacerami po górach? Spaniem do dwunastej czy wstawaniem wczesnym rankiem, by z kubkiem kawy lub herbaty siedzieć na balkonie i słuchać śpiewu ptaków? 


I decided to go to the source of this word and I checked its definition in a dictionary, which says that a relax means to (cause someone to) become less active and more calm and happy, or to (cause a part of the body to) become less stiff [Cambridge Dictionary]. When we think about it more, everybody can treat a relax in a different way but all of those definitions have the same base – no matter how we relax, it’s the time when we can recharge ourselves and get the energy.

Postanowiłam sięgnąć do źródła i sprawdziłam oficjalną definicję odpoczynku w słowniku, według którego odpoczynek to
przerwa w jakimś wysiłku dla nabrania sił; czas poświęcony na pozbywanie się zmęczenia, zwykle poprzez robienie tego, co sprawia przyjemność [słownik języka polskiego PWN]. Z tego wynika, że dla każdego z nas może być to coś zupełnie innego, ale jest jeden wspólny mianownik – niezależnie od tego, jak odpoczywamy, jest to czas, który pozwala nam zregenerować siły. 


I need to confess – for me, a relax has been a task on my to do list, something that has to be done. Lying in my bed in the morning or watching a movie with a cup of tea or glass of wine was a waste of time for me. I’ve explained to myself that I rest while multitasking or that after a long day of working a power yoga is a good way to slow down. Well, it wasn’t like this.

Muszę się do czegoś przyznać – dla mnie przez dłuższy czas odpoczynek był jedną z pozycji na mojej liście rzeczy do zrobienia, punkt do odhaczenia. Dłuższe wylegiwanie się w łóżku czy oglądanie filmu z kubkiem herbaty albo lampką wina traktowałam jako marnowanie czasu na coś niepotrzebnego. Wmawiałam sobie, że odpoczywam robiąc kilka rzeczy naraz albo że po całym dniu pracy czy biegania po mieście wieczorna power joga będzie moim sposobem na relaks. Jak się później okazywało – niekoniecznie. 


Recently I’ve started to convince myself that a day without anything planned isn’t a waste of time, actually it’s a moment to appreciate it and stop for a while. Time spent on taking a breath and relaxing muscles and mind. Slow morning yoga, a book or a magazine, delicious coffee, chit-chat talk, a walk without any music in ears, an episode of favourite series, a warm shower. After such a day or even part of a day, this feeling of bliss floating in our body and mind is really precious and gives a lot of releases.
 
Od jakiegoś czasu zaczynam przekonywać samą siebie do tego, że dzień bez większego planu nie jest zmarnowanym czasem – wręcz przeciwnie, jest docenieniem go i zatrzymaniem się razem z nim. Czas spędzony na nieangażowaniu mięśni czy umysłu do pracy. Spokojna joga, lekka książka, aromatyczna kawa, niezobowiązująca rozmowa, powolny spacer bez słuchawek w uszach, odcinek serialu, ciepły prysznic. Po takim dniu czy chociażby chwili, uczucie błogości rozpływające się po całym ciele i umyśle jest bezcenne – aż ma się ochotę zanurzyć w nim niczym w wannie z ciepłą wodą, olejkami i kulami musującymi. 


Relax is really important and necessary. Everybody has their own form of relax which helps them to recharge muscles and mind, no matter if it is active or passive. The most important thing is that everybody deserves a time to relax and everybody has a right to do it.

Odpoczynek jest ważny i potrzebny. Każdy ma swoją formę odpoczynku, która pozwala na regenerację, niezależnie od tego, czy to odpoczynek bierny czy aktywny. Najważniejsze jest, żeby uświadomić sobie, że każdy na niego zasługuje.

with love
Basia
© Primineers. Design by FCD.